My Photo
Name:

روزگار بر این شد که من در خاورمیانه به دنیا بیایم آن هم در ایران . نبشتن رادوست دارم و شاید یکی از بدیهای من نیز همین باشد چون گاهی بر زبان نمی آورم آنچه بایسته است گفته شود و می نویسم شاید وقتی دیر باشد.آنچه که می نویسم همان مهرداد کوفیانی است اگر می خواهید بشناسیدش.قول داده ام که سیاسی ننبیسم و پایبند آن نیز خواهم بود. این برگ پیش از آنکه از برای شما باشد از برای خودم است بنابراین اگر خیلی خودمانیست و یا اسامی گمنامند،ببخشید.هم فکری و هم یاری شما نیز کمک بزرگیست.هرآنچه که نبشته ام بر اساس درستی است و حقیقتی را تباه نکرده ام.

Saturday, December 28, 2002

به نام یزدان مادر
ا مروز یا بهتر بگویم این بامداد می تواند بامداد زایش
این برگ باشد اگر چه چند روز پیش عزیزی من را
از برای ساختن این دفتر همیاری کرد ولی تا چند
روز خالی ماند پس این بامداد تولدش است.
تولد در زمستان زیباست،زایش و رویش در سرما
شگفت آور بوده است شاید از این رو گل یخ ماندگار
شده استو یا سرو را به چشم یک قهرمان می نگرند.
مهر آیین هم در زمستان زاییده شد تا که همچون
گل یخ جاودان و ماندگار باشد.آمده است تا بتواند
مفید باشد نه آنکه تنها برگی باشد از برای پر کردن
که هنگامه ها بیش از آن ارزش دارند که آنها را بی
هدف یسازیم.
مهر آیین دست دوستی و همبستگی را دراز کرده
است و من هم همراهش آمده ام که بدانم واژه همبستگی
به کجاها می رسد و اینکه همپرسی چیست.
نام مهر آیین زیباست و خیلی دلم می خواهد همه
بچه های ایران،چه آنانکه در آن سرزمین پرگهر و در
کویر قفس و خفقان می رویند و چه آنانکه در خارج
از آن آزادند و شاید نمی دانند آزادی چیست،همگی
بدانند که مهرآیین یادگار بزرگی و سترگی همان
سرزمین پرگهر ایران است.مهرآین ،آیین ایرانیان بود
در گذشته های دور،پیش از زرتشت،پیش از همه و
از برای همه.
نشانه های مهرآیین را در زندگی خود بیابیم.نوروز
بزرگ یکی از آنهاست،اردی بهشت دیگری و ....
قلبتان پرمهر و آیینتان مهرآیین.
شادزی دیرزی

مهرداد کوفیانی
جزیره قبرس