گروه و انجمن،از زایش تا پرورش،از بودن تا شدن


هنگامی که با دوست عزیزی در یک خانه زندگی
می کردم، یاد گرفتم که گذشت چیست،احترام
چیست و فهمیدم دوست کیست.فرا گرفتم با هم
زیستن چگونه می تواند باشد.
من و او یک گروه بودیم،یک انجمن.
من 25 ساله و او 35.
من مجرد و او پدر یک دختر و مسوول یک خانواده.
ما به آسانی زندگی کردیم.اگرچه در بسیاری از
موارد همفکر نبودیم ولی توانستیم با همفکری
یک هماهنگی را به وجود بیاوریم.
ما به آسانی زندگی کردیم چون :
او نارساییهای ذاتی و بیرونی من را نادیده میگرفت
و می بخشید.
او نه با سرزنش و نه با دستور که با رفتار درست،
بدیهای من را به من گوشزد می کرد.
او خود را ده سال کوچک کرد تا من مهرداد را بفهمد.
جستاری دیگر:
ما ایرانیان نتوانسته ایم که گروه و انجمنی پیروز
داشته باشیم،شاید چون:
با هم بودن را نمی دانیم.
با هم زیستن را نمی فهمیم.
شاید چون:
همفکری را فرا نگرفته ایم و شاید چون رفتارمان
انسانی نیست و شاید...
قبول کنیم نه بیش از هزار سال است که هنر
همبستگی را فراموش کرده ایم.
ما میتوانیم با پندار،گفتار و کردار نیک ، افراد یک
گروه را گرد هم آوریم و همبستگی را بیافرینیم.
مگر نه اینکه گروه را به وجود آورده ایم تا همه باشند،
پس جدا کردن افراد به خودی و غیر خودی را نه
شایسته است و نه بایسته.آنچنان باشیم تا همه
بیایند.درونمان فراخوان کند به جای زبانمان.
جستاری دیگر:
چندی پیش،انجمنی در یکی از کالجهای شهر لارناکا
متولد شد به نام"انجمن ایرانیان قبرس".هدف این
گروه،شناساندن فرهنگ شگرف و تاریخ بزرگ ایران
زمین هم از برای ایرانیان و هم از برای دیگر ملل بیان
شده است.
آنچه که در گروههایی اینچنین مهم جلوه می کند
رفتار ایرانی تک تک افراد گروه به ویژه کسانی است
گروه را پشتیبانی می کنند چرا که فرهنگ ایرانی بر
پایه ی انسانیت،همبستگی و همپرسی بنا شده
است بنابر این جدا سازی افراد به خودی و غیر خودی
نه تنها یک توهین به فرد بلکه توهین به فرهنگ ایرانی
است و زهریست که می تواند دلیل از هم گسستگی
گروه باشد.این امر به ویژه هنگامی به وجود می آید
که گروه کاری را دنبال کند همچون برگزاری یک مراسم
و یا یک سفر .
برای نگهداری چنین گروههایی تلاش کنیم که رفتار
ایرانی و انسانی داشته باشیم،تلاش کنیم تا هم از
برای خودمان،از برای دیگران و از برای گروه رفیق شفیق
باشیم و فراموش نکنیم که

اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش

حریف خانه و گرمابه و گلستان باش
همبستگی و همپرسی را می توان به روشنی در
فرهنگ وزین ایران یافت.آنچه که در مراسمها و
جشنهای چند هزار ساله ی ایرانیان زیبا جلوه می نماید
همین با هم بودنها و با هم زیستنهاست.
جشن مهرگان،شب یلدا،جشن سده،نوروز بزرگ و...
همه بر مبنای همبستگی و انسانیت بوده اند.

.برای شناساندن فرهنگ و تاریخ پر گهر ایران بیایید که
نخست خود ایرانی باشیم.
قلبتان پرمهر و آیینتان مهرآیین
شادزی دیرزی

مهرداد کوفیانی
جزیره ی قبرس