My Photo
Name:

روزگار بر این شد که من در خاورمیانه به دنیا بیایم آن هم در ایران . نبشتن رادوست دارم و شاید یکی از بدیهای من نیز همین باشد چون گاهی بر زبان نمی آورم آنچه بایسته است گفته شود و می نویسم شاید وقتی دیر باشد.آنچه که می نویسم همان مهرداد کوفیانی است اگر می خواهید بشناسیدش.قول داده ام که سیاسی ننبیسم و پایبند آن نیز خواهم بود. این برگ پیش از آنکه از برای شما باشد از برای خودم است بنابراین اگر خیلی خودمانیست و یا اسامی گمنامند،ببخشید.هم فکری و هم یاری شما نیز کمک بزرگیست.هرآنچه که نبشته ام بر اساس درستی است و حقیقتی را تباه نکرده ام.

Tuesday, January 16, 2007


Try the hardest for the hardest

Victory!

I like people who try the hardest, I like people

Who conquer their desire than themselves and

I like people who conquer their enemies for the

Hardest victory which I believe, is the victory

Over self. Here I responded to a comment posted

By a person who didn’t leave his/her name however

Claimed that he/she knows the poor girl طفلکی]]

Mentioned in my article; I don’t bother you anymore.

کارم ز دور چرخ به سامان نمی رسد

خون شد دلم ز درد و به درمان نمی رسد

با خاک راه راست شدم همچو باد و

باز تا آب روی می رسدم نان نمی رسد

پی پاره ای نمی کنم از هیچ استخوان

تا صد هزار زخم به دندان نمی رسد

سیرم ز جان خود به دل راستان

ولی بیچاره را چه چاره چو فرمان نمی رسد

از دست برده جور زمان، اهل درد را

این غصه بس که دست سوی جان نمی رسد

از حشمت اهل جهل به کیوان رسیده اند

جز آه اهل فضل به کیوان نمی رسد

تا صد هزار خار نمی روید از زمین

از گلبنی گلی به گلستان نمی رسد

از آرزوست گشته گران بارغم دلم

آوخ که آرزوی من آسان نمی رسد

یعقوب را دو دیده ز حسرت سپید شد

و آوازه ای ز مصر سوی کنعان نمی رسد

حافظ صبور باش که در راه عاشقی

آن کس که جان نداد به جانان نمی رسد