نبشته های ایرانی از تل آویو

چند سالی هست که من "کافه گینزبورگ" را در

وبلاگ خودم آورده ام ولی هنوز هیچ از او ننبشته ام.

به قول عزیزی : شاید به اندازه کافی تلاش نکردم.

در تلاش نیستم که تاریخ فرزندان استر را گرداوری

کنم چونکه نه سوادش را دارم و نه محدودیت ها اجازه

می دهند. آنچه که مرا شادمان کرد همان زایش دست-

نبشته هایی ایرانی از سرزمینی است که اسراییل می نامندش.

این دست نبشته ها، رها و آزاد از هرگونه چشم تنگی و

کوته بینی فرهنگی و سیاسی از درون اسراییل می آید

و شاید به همین دلیل ارزشمند باشد وآنچه که آن را برای

من ارزشمند تر کرده است این است که این نبشته ها پیش

از آنکه فارسی باشند، ایرانی اند.

در این زمانه که خاورمیانه درد نادانی ساکنانش را

بر دوش می کشد و شاید افسوس گذشته اش را دارد،

بودن چنین اندیشه ای آن هم از تل آویو، بسیار ارزشمند

است. آنانکه استاد تاریخ اند و گذشته را با همه سپیدیها و

سیاهی هایش می نویسند خوب می دانند که خاورمیانه

بیش از هر زمان دیگری نیازمند آرامش است.

امیدوارم که "کافه گینزبورگ" همیشه باز بماند با

همان موسیقی دلنوازش.

تقدیم به فرهاد مرادیان

www.cafeginsburg.blogspot.com