مهرآیین

My Photo
Name:

روزگار بر این شد که من در خاورمیانه به دنیا بیایم آن هم در ایران . نبشتن رادوست دارم و شاید یکی از بدیهای من نیز همین باشد چون گاهی بر زبان نمی آورم آنچه بایسته است گفته شود و می نویسم شاید وقتی دیر باشد.آنچه که می نویسم همان مهرداد کوفیانی است اگر می خواهید بشناسیدش.قول داده ام که سیاسی ننبیسم و پایبند آن نیز خواهم بود. این برگ پیش از آنکه از برای شما باشد از برای خودم است بنابراین اگر خیلی خودمانیست و یا اسامی گمنامند،ببخشید.هم فکری و هم یاری شما نیز کمک بزرگیست.هرآنچه که نبشته ام بر اساس درستی است و حقیقتی را تباه نکرده ام.

Monday, December 30, 2002

گروه و انجمن،از زایش تا پرورش،از بودن تا شدن


هنگامی که با دوست عزیزی در یک خانه زندگی
می کردم، یاد گرفتم که گذشت چیست،احترام
چیست و فهمیدم دوست کیست.فرا گرفتم با هم
زیستن چگونه می تواند باشد.
من و او یک گروه بودیم،یک انجمن.
من 25 ساله و او 35.
من مجرد و او پدر یک دختر و مسوول یک خانواده.
ما به آسانی زندگی کردیم.اگرچه در بسیاری از
موارد همفکر نبودیم ولی توانستیم با همفکری
یک هماهنگی را به وجود بیاوریم.
ما به آسانی زندگی کردیم چون :
او نارساییهای ذاتی و بیرونی من را نادیده میگرفت
و می بخشید.
او نه با سرزنش و نه با دستور که با رفتار درست،
بدیهای من را به من گوشزد می کرد.
او خود را ده سال کوچک کرد تا من مهرداد را بفهمد.
جستاری دیگر:
ما ایرانیان نتوانسته ایم که گروه و انجمنی پیروز
داشته باشیم،شاید چون:
با هم بودن را نمی دانیم.
با هم زیستن را نمی فهمیم.
شاید چون:
همفکری را فرا نگرفته ایم و شاید چون رفتارمان
انسانی نیست و شاید...
قبول کنیم نه بیش از هزار سال است که هنر
همبستگی را فراموش کرده ایم.
ما میتوانیم با پندار،گفتار و کردار نیک ، افراد یک
گروه را گرد هم آوریم و همبستگی را بیافرینیم.
مگر نه اینکه گروه را به وجود آورده ایم تا همه باشند،
پس جدا کردن افراد به خودی و غیر خودی را نه
شایسته است و نه بایسته.آنچنان باشیم تا همه
بیایند.درونمان فراخوان کند به جای زبانمان.
جستاری دیگر:
چندی پیش،انجمنی در یکی از کالجهای شهر لارناکا
متولد شد به نام"انجمن ایرانیان قبرس".هدف این
گروه،شناساندن فرهنگ شگرف و تاریخ بزرگ ایران
زمین هم از برای ایرانیان و هم از برای دیگر ملل بیان
شده است.
آنچه که در گروههایی اینچنین مهم جلوه می کند
رفتار ایرانی تک تک افراد گروه به ویژه کسانی است
گروه را پشتیبانی می کنند چرا که فرهنگ ایرانی بر
پایه ی انسانیت،همبستگی و همپرسی بنا شده
است بنابر این جدا سازی افراد به خودی و غیر خودی
نه تنها یک توهین به فرد بلکه توهین به فرهنگ ایرانی
است و زهریست که می تواند دلیل از هم گسستگی
گروه باشد.این امر به ویژه هنگامی به وجود می آید
که گروه کاری را دنبال کند همچون برگزاری یک مراسم
و یا یک سفر .
برای نگهداری چنین گروههایی تلاش کنیم که رفتار
ایرانی و انسانی داشته باشیم،تلاش کنیم تا هم از
برای خودمان،از برای دیگران و از برای گروه رفیق شفیق
باشیم و فراموش نکنیم که

اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش

حریف خانه و گرمابه و گلستان باش
همبستگی و همپرسی را می توان به روشنی در
فرهنگ وزین ایران یافت.آنچه که در مراسمها و
جشنهای چند هزار ساله ی ایرانیان زیبا جلوه می نماید
همین با هم بودنها و با هم زیستنهاست.
جشن مهرگان،شب یلدا،جشن سده،نوروز بزرگ و...
همه بر مبنای همبستگی و انسانیت بوده اند.

.برای شناساندن فرهنگ و تاریخ پر گهر ایران بیایید که
نخست خود ایرانی باشیم.

قلبتان پرمهر و آیینتان مهرآیین
شادزی دیرزی

مهرداد کوفیانی
جزیره ی قبرس

Saturday, December 28, 2002

به نام یزدان مادر
ا مروز یا بهتر بگویم این بامداد می تواند بامداد زایش
این برگ باشد اگر چه چند روز پیش عزیزی من را
از برای ساختن این دفتر همیاری کرد ولی تا چند
روز خالی ماند پس این بامداد تولدش است.
تولد در زمستان زیباست،زایش و رویش در سرما
شگفت آور بوده است شاید از این رو گل یخ ماندگار
شده استو یا سرو را به چشم یک قهرمان می نگرند.
مهر آیین هم در زمستان زاییده شد تا که همچون
گل یخ جاودان و ماندگار باشد.آمده است تا بتواند
مفید باشد نه آنکه تنها برگی باشد از برای پر کردن
که هنگامه ها بیش از آن ارزش دارند که آنها را بی
هدف یسازیم.
مهر آیین دست دوستی و همبستگی را دراز کرده
است و من هم همراهش آمده ام که بدانم واژه همبستگی
به کجاها می رسد و اینکه همپرسی چیست.
نام مهر آیین زیباست و خیلی دلم می خواهد همه
بچه های ایران،چه آنانکه در آن سرزمین پرگهر و در
کویر قفس و خفقان می رویند و چه آنانکه در خارج
از آن آزادند و شاید نمی دانند آزادی چیست،همگی
بدانند که مهرآیین یادگار بزرگی و سترگی همان
سرزمین پرگهر ایران است.مهرآین ،آیین ایرانیان بود
در گذشته های دور،پیش از زرتشت،پیش از همه و
از برای همه.
نشانه های مهرآیین را در زندگی خود بیابیم.نوروز
بزرگ یکی از آنهاست،اردی بهشت دیگری و ....
قلبتان پرمهر و آیینتان مهرآیین.
شادزی دیرزی

مهرداد کوفیانی
جزیره قبرس

Tuesday, December 24, 2002

سپاس از اميد خندان راد